Krije li se u nosovima, barem u Splitu, rješenje epidemiološke situacije? Tek se sada u pandemiji vidi koliko je nos bio podcijenjen

Nos je dio tijela koji je dosta opisivan u literaturi. On je središte drame Edmonda Rostanda "Cyrano de Bergerac", Nikolaj Gogolj posvetio mu je cijelu istoimenu antologijsku pripovijetku u kojoj nos ima samostalan život. U stripu Alan Fordu pas je Nosonja, a nos obilježava i nesretnoga Boba Rocka.

Nos može biti kvrgav, savijen, orlovski, čirav, prćast, boksački... Oni koji imaju nosa često su avangarda. Ali nos se može i natrljati, može se dobiti po nosu.. On može otkriti i sklonost prema alkoholu, odnosno dezinficijensima, ili sklonost zabadanju u tuđe poslove.

Nos je i ponos, ali može biti i izvor teških frustracija. On je, uz uši, bio kamen temeljac plastične kirurgije.

Čini se da nos nikad nije bio u fokusu javnosti kao u ovim koronskim vremenima, i da ljudi ni u jedno...