Mic po mic, nabildani John Cena je postao glavni takmac Dwayneu “The Rock” Johnsonu za titulu “novog Schwarzeneggera”. Naime, Cena se nametnuo kao trokrilni akcijski junak s “Marincem iznad zakona” i “12 rundi”, da bi počeo miješati akciju (“Brzi i žestoki 9”, “Bumblebee”) i komediju (“Kaos u glavi”, “Neće moći ove noći”, “Igra s vatrom”), najizrazitije u filmovima “Odred otpisanih”, “Hidden Strike” i seriji “Mirotvorac”. Dakle, slično kao The Rock, odnosno Schwarzenegger prije njih.
Bivši kečer je pokazao da se prirodno snalazi u akciji, ali i da ima smisla za “schwarzeneggerski” samoironični humor i osjećaj za komični tajming, što ga je brendiralo kao akcijsku zvijezdu. Najnoviji Cenin film je humorna akcija ili akcijska komedija po njegovoj mjeri, gdje on igra bivšeg specijalca Masona Petitsa (petit = mali). Na papiru je sve djelovalo potentno u “Operativcu” (“Freelance”).
Cenina partnerica je Alison Brie, glumica poznata po ulogama u komedijama “Vječni zaručnici” i “Netko koga sam znala”, te seriji “Glow”, koja s lakoćom ostvaruje kemiju s glumačkim partnerom. Redatelj je Pierre Morel, specijaliziran za akciju nakon “Distrikta 13” (“Iz Pariza s ljubavlju”, “The Gunman”, “Pepermint”) i zaslužan za pretvaranje Liama Neesona u akcijskog junaka s velikim kinohitom “96 sati”.
Priča je, pak, još jedan pokušaj moderne obrade zimzelenog klasika “Lov na zeleni dijamant” nakon “Krstarenja džunglom” s The Rockom i Emily Blunt te “Izgubljenog grada” sa Sandrom Bullock i Chaningom Tatumom. Petits se vraća u akciju za “lak posao” kako bi kao osobni zaštitar pratio novinarku Claire Wellington (Brie) na putu u fiktivnu južnoameričku državicu Paldonia da intervjuira tamošnjeg diktatorskog predsjednika Juana Venegasa (Juan Pablo Raba).
Početak čak i šljaka sa subjektivnim kadrovima Petitsovih putešestvija od odvjetnika do vojnika/specijalca, zaključno s misijom lova na Venegasa, koja polazi po zlu rušenjem helikoptera, što junaka ostavlja s traumom i ozljedom leđa da je, hvalevrijedno, ranjiviji. “I tek tako, vratio sam se normalnom životu”, kaže Petits kao da je Carrie iz “Seksa i grada” kad se okrene pravu i počne živjeti neakcijski život sa suprugom (Alice Eve) i kćerkicom.
Kad se putovi Petitsa i Wellingtonice isprepletu, zaslugom njegova bivšeg ratnog druga, vlasnika privatne zaštitarske tvrtke Sebastiana Earlea (Christian Slater), potencijal još uvijek opstoji zbog iskrica akcijsko-romantično-komične kemije među Cenom i Brie te bildanja atraktivnog akcijašenja u džungli u stilu “Ramba II”, “Predatora”, “Nestalih u akciji III” i “Suza boga sunca”, nakon zasjede na tragu “Neposredne opasnosti” i naizglednog državnog udara na predsjednika.
Međutim, iskrice ne uspijevaju zapaliti vatricu koliko god se glumci trudili užgati plamen. Komedija i romansa gotovo su nepostojeće, svedene samo na pokušaje, a akcija, pak, ispada sve samo ne atraktivna. Naprotiv, generička je, neinspirirana i jeftina za budžet od 40 milijuna dolara.
Prema blijedoj fotografiji džungla ne izgleda kao džungla (bila Južna Amerika fiktivna ili ne), već prije neka bezbojna šuma iz pojedine istočnoeuropske državice, otprilike kao i u “Opasnom letu” s Gerardom Butlerom, a i dosta toga je odrađeno ispred zelenog ekrana umjesto na lokaciji, što “izvlači” iz filma.
Razgovarajući s Petitsom o specijalcima, Wellingtonica se sprda na račun akcije i kaže da je “Delta Force samo naziv lošeg filma”, ali spomenuti Cannonov akcić s Chuckom Norrisom djeluje kao visokobudžetni spektakl u odnosu na “Operativca” i politički je papreniji, kao i njegovi akcijski vršnjaci osamdesetih koje neuspješno pokušava evocirati i odati im posvetu.
Na vrhuncu filma Petits puca iz strojnice u usporenom pokretu, referirajući se na Schwarzeneggera u “Komandosu”, dok ga Wellingtonica snima mobitelom, no to baš i nije to. Bolju počast (“slow motion”) akcijašenju osamdesetih odao je sam Schwarzenegger u “Planu za bijeg”.